بررسی پهنای باند لینک مایکروویو
پهنای لینک مایکروویو در باندهای فرکانسی سنتی، می تواند به سرعتی بین ۳۰۰ مگابیت بر ثانیه و ۱ گیگابیت بر ثانیه برسد. با بهره برداری از باندهای فرکانسی جدید (V-Band و E-Band)، لینک مایکروویو می تواند تا سال ۲۰۲۵ به سرعت هایی ۱۰ تا ۲۵ برابر بیشتر، اما در فواصل کوتاه تر برسد.
الگوهای ترافیکی جدیدی در حال ظهور هستند و به همین دلیل مهم است که در نظر بگیریم که چه کاری می توان برای افزایش ظرفیت پهنای باند انجام داد. در اینجا نگاهی به گزینه های موردنظر می‌اندازیم:
ظرفیت مانیتورینگ
البته اولین قدم نظارت بر عملکرد شبکه و شناسایی پیوندهایی است که ظرفیت آنها نزدیک به حداکثر ظرفیت پیکربندی شده است. این کار را می توان از مرکز مدیریت انجام داد و نیازی به بازدید از سایت ندارد. شاخص‌های عملکرد کلیدی که باید به آنها توجه کرد مواردی مانند شمارنده‌های بهره‌برداری هستند، به عنوان مثال استفاده واقعی اترنت در مقابل حداکثر ظرفیت پیکربندی شده پیوند رادیویی. بررسی موجودی لینک‌هایی که با مدولاسیون استاتیک پیکربندی شده اند اما دارای HW قادر به مدولاسیون تطبیقی هستند نیز می تواند مفید باشد.
تنظیمات QoS همچنین برای تأیید پیکربندی صحیح، حیاتی هستند، زیرا در صورت اشتباه بودن، در دسترس بودن ترافیک، اولویت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مرحله بعدی تجزیه و تحلیل است که آیا محدودیت های فعلی در ظرفیت به دلیل حداکثر مدولاسیون پیکربندی شده، مجوزهای ظرفیت نصب شده یا پهنای باند کانال است یا خیر. اقدام توصیه شده در مرحله بعدی بستگی زیادی به این تحلیل دارد. به طور کلی یک بررسی موجودی سخت افزار در سایت مورد نیاز است تا ببینیم از چه قابلیت هایی می توان استفاده کرد.
در نهایت بررسی اینکه کدام لینک‌ها ATPC را فعال کرده‌اند مفید است، زیرا کنترل خودکار انتقال قدرت هم از مصرف انرژی کمتر پشتیبانی می‌کند و هم تضمین می‌کند که مدولاسیون تطبیقی بهترین عملکرد را دارد.
استفاده بهتر از تجهیزات موجود
هر افزایش ظرفیتی که می توان با HW از قبل نصب شده با تغییرات از راه دور به دست آورد، ساده ترین آنهاست! بنابراین مرحله دوم تلاش برای حل مشکل ظرفیت با استفاده از سخت افزار موجود در سایت است. خبر خوب این است که اکثر انواع لینک مایکروویو مدرن تقریباً یک دهه است که توانایی پشتیبانی از مدولاسیون تطبیقی را دارند. این بدان معناست که بسیاری از پیوندها به طور بالقوه می توانند ظرفیت بیشتری نسبت به آنچه که در حال حاضر برای آن پیکربندی شده اند پشتیبانی کنند. معمولاً ۳۰ تا ۱۵۰ درصد افزایش را می توان به دست آورد.
دلیل اصلی عدم استفاده از آن تا کنون ترس از این بوده است که در دسترس بودن ظرفیت اضافی، کمتر از آن چیزی است که برنامه ریزی سنتی نشان می دهد. اکثر انواع لینک مایکروویو موجود بین ۹۹.۹۹۵ تا ۹۹.۹۹۹ درصد در دسترس بودن برنامه ریزی شده دارند – به عبارت دیگر، یک لینک ممکن است بین ۵ تا ۲۶ دقیقه در سال ظرفیت نداشته باشد. با مدولاسیون تطبیقی، پیوند ممکن است لزوماً در این مدت قطع نشود، اگرچه ظرفیت ممکن است محدود باشد.
این موضوع همچنین امکان اضافه کردن ظرفیت بیشتر را ایجاد می کند. به عنوان مثال، اگر بپذیرید که سطح جدید ظرفیت پیشنهادی ۹۹.۹ درصد در دسترس است، به این معنی است که ظرفیت فعلی را برای هشت ساعت و ۴۵ دقیقه در سال خواهید داشت و در بقیه زمان ها ظرفیت بیشتری خواهید داشت. بنابراین به طور خلاصه، آنچه را که دارید از دست نمی دهید، بلکه بیشتر اوقات بیشتر به دست می آورید.
یکی از مزایای اضافه کردن ظرفیت شبکه با استفاده از مدولاسیون تطبیقی این است که می توان آن را به صورت از راه دور انجام داد. این به پیکربندی مجدد و احتمالاً مجوزهای ظرفیت اضافی نیز نیاز دارد، اما بازدید از سایت لازم نیست. همچنین سطح فعلی در دسترس بودن خدمات را کاهش نخواهد داد. برای دستیابی به بهترین عملکرد ممکن، مدولاسیون تطبیقی باید همیشه با کیفیت صحیح پیکربندی سرویس ترکیب شود و اطمینان حاصل شود که ترافیک اولویتی همیشه می تواند از ظرفیت موجود استفاده کند.
اضافه کردن تجهیزات به سایت
برای سایت‌هایی که قبلاً به آنتن‌های پلاریزه دوگانه مجهز شده‌اند و تنها از یک قطبش استفاده می‌شود، افزودن رادیوهای اضافی می‌تواند راهی نسبتاً سریع برای ارتقای ظرفیت باشد. نیازی به آنتن های جدید یا تراز آنتن نیست. یک رادیو، کابل‌کشی و مودم به سادگی به زیرساخت‌های موجود اضافه می‌شوند و ظرفیت افزایش‌یافته در صورت امکان، برای تمامی لینک‌های رادیویی، اعمال می‌شود.
طیف اضافی
هنگامی که به آنتن های جدید نیاز داریم، ممکن است زمان خوبی باشد که یک رادیو باند E را به عنوان تقویت کننده چند باند اضافه کنیم، که معمولاً دارای آنتن ۳۰ یا ۶۰ سانتی متری است و می تواند تا ۶ کیلومتر پرش با ظرفیت گیگابیت در ثانیه و ۹۹.۹ در دسترس بودن درصد را پشتیبانی کند.
برای پرش های طولانی تر، یک گزینه ممکن است همچنان استفاده از کانال های عریض (۵۶/۸۰/۱۱۲ مگاهرتز) در باند فرکانس بالاتر (۱۸-۴۲ گیگاهرتز) نسبت به لینک اصلی برای دستیابی به افزایش ظرفیت یکسان در دسترسی ۹۹.۹ درصد باشد.
اگر طیفی در باندهای پایین‌تر وجود داشته باشد، گزینه سوم را میتوانیم بکار ببریم که جایگزینی یک رادیوی کوتاه، اضافه کردن هشت کانال روی یک آنتن با تلفات انتقال بسیار محدود، میباشد.
استفاده بهینه از شبکه موجود
اقدامات پیشنهادی ذکر شده در بالا مبتنی بر استفاده از سرمایه گذاری های شبکه ای است که قبلاً حتی کارآمدتر نیز بنظر می‌رسید. این به معنای نظارت بر استفاده، افزودن ظرفیت به سخت‌افزار موجود، و تکمیل تاسیسات موجود با قابلیت‌های تقویت‌کننده چند باندی است، زیرا معمولاً مقرون‌به‌صرفه‌ترین راه‌حل است.